Adespoto - Eλεύθερος

Ελεύθερος σαν λύκος
Γυρνώ με τρελαμένους amigos μεσα στο πλήθος
Ο χρόνος λίγος
Έμοιαζε γρίφος
Πως θα ΄μενα για μένα άνθρωπος κι όχι ηλίθιος
Και σταθερός στη θέση μου σα λίθος
Πως θα ΄βγαινε αγνός ο κάθε στίχος
Βαθιά από το στίθος
Ελεύθερος κι αυτός σαν να ΄ναι λύκος
Που ουρλιάζει στο ημίφως
Μ'αγριεμένο ύφος
Ή μήπως
Θα ΄πρεπε να πεθάνει κάθε λίγος
Ή τύπος
Που κρύβει μέσα του μονάχα ψύχος
Συνήθως
Αυτοί που σκαρφαλώνουνε σαν φύκος
Κόβονται και γκρεμίζεται ο μύθος
Μπορώ να πω σιχάθηκα το ανθρώπινο είδος
Ρουφιάνοι κι εκμεταλευτές που τους αξίζει τύφος
Κάθε άνθρωπος είναι ίσος
Με ίσους και ίσως
Ελάχιστοι έχουν μέσα τους λίγη ανθρωπιά και ήθος
Για αυτό και μελαγχόλισε της μουσικής μου ο ήχος
Ο κάθε στίχος χτύπος
Να πέσει της μιζέρια σας το τοίχος
Αδέσποτο σκυλί ένας κοινώνικος ρύπος
Σπασμένος με το κόσμο σου μοιάζει ο κάθε κρίκος
Καλήτερα μονάχος μου μα ελεύθερος σαν λύκος