1989 [Prologue] - Taylor Swift
00
Copied!
Prolog
Kiedy miałem 24 lata, siedziałem w garderobie za kulisami w Londynie i tętniłem niecierpliwością. Moi chórzyści i koledzy z zespołu zebrali się wokół mnie w rozproszonym kręgu. Pojawiły się nożyczki, a ja obserwowałam w lustrze, jak moje loki długich kręconych włosów opadały stertami na podłogę. Siedziałem tam, w kraciastej koszuli zapinanej na guziki, uśmiechając się nieśmiało, gdy moi koledzy z trasy i przyjaciele wiwatowali na temat mojej fryzury. Ta prosta rzecz, którą każdy robi. Ale miałem sekret. Dla mnie to było coś więcej niż zmiana fryzury. Kiedy miałem 24 lata, postanowiłem całkowicie zmienić siebiе
Jak człowiek odkrywa siebie na nowo, pytasz? W jakikolwiеk sposób, jaki przyszedł mi do głowy. Muzycznie, geograficznie, estetycznie, behawioralnie, motywacyjnie... I zrobiłem to z radością. Ciekawość, którą poczułem podczas pierwszych pomruków podczas tworzenia Red, wzmocniła się w pulsujące bicie serca niepokoju w moich uszach. Ryzyko, jakie podjąłem, bawiąc się popowymi dźwiękami i wrażliwością w Red? Chciałem popchnąć to dalej. Poczucie wolności, które odczuwałem podróżując do dużych, tętniących życiem miast? Chciałem w takim zamieszkać. Głosy, które zaczęły mnie zawstydzać w nowych sposobach randkowania jak normalna młoda kobieta? Chciałem ich uciszyć
Widzisz – w latach poprzedzających to byłam celem wyśmiewania dziwek – których intensywność i bezlitosność zostałyby skrytykowane i wykrzyczane, gdyby wydarzyło się to dzisiaj, żarty na temat liczby moich chłopaków. Trywializacja mojego pisania piosenek, jakby to był drapieżny akt szalonego psychopaty, medialne współpodpisanie tej narracji. Musiałam to przerwać, bo zaczęło naprawdę boleć
Stało się dla mnie jasne, że dla mnie nie ma czegoś takiego jak przypadkowe randki, ani nawet posiadanie przyjaciela, z którym platonicznie się spotykasz. Jeśli mnie z nim widziano, zakładano, że z nim sypiam. Dlatego przysięgłam, że nie będę się spotykać z chłopakami, chodzić na randki, flirtować ani robić czegokolwiek, co mogłoby zostać użyte przeciwko mnie przez kulturę, która twierdziła, że wierzy w wyzwolenie kobiet, ale konsekwentnie traktowała mnie surowymi kodeksami moralnymi epoki wiktoriańskiej
Będąc wytrawnym optymistą, założyłem, że uda mi się to naprawić, jeśli po prostu zmienię swoje zachowanie. Przestałem się spotykać i postanowiłem skupić się tylko na sobie, muzyce, rozwoju i kobiecych przyjaźniach. Gdybym spędzał czas tylko z koleżankami, ludzie nie mogliby robić z tego sensacji ani seksualizacji – prawda? Później dowiedziałem się, że ludzie mogli i ludzie to robili
Ale wtedy to wszystko nie miało znaczenia, bo miałem plan i zachowywałem się ufnie jak kosz szczeniąt golden retrievera. Miałem klucze do własnego mieszkania w Nowym Jorku i z mojej wyobraźni tryskały nowe melodie. Miałem Maxa Martina i Shellbacka, którzy chętnie pomogli mi odkryć ten nowy dźwiękowy krajobraz, w którym byłem oczarowany. Miałem nowego przyjaciela, Jacka Antonoffa, który nagrał kilka fajnych utworów w swoim mieszkaniu. Miałem pomysł, że album będzie nosił tytuł 1989 i będziemy nawiązywać do wielkich syntezatorów z lat 80. i pisać podniebne refreny. Miałem wzniosłą, niewytłumaczalną wiarę i pobiegłem prosto w jej stronę, w szpilkach i krótkim topie
Było wtedy tak wiele rzeczy, o których nie wiedziałem, a patrząc wstecz, widzę, jakie to było dobre. Ten okres mojego życia cechował właściwy rodzaj naiwności, głód przygody i poczucie wolności, jakiego wcześniej nie zaznałem. Okazuje się, że koktajl naiwności, głodu przygody i wolności może, mówiąc metaforycznie, wywołać paskudnego kaca. Oczywiście każdy miał coś do powiedzenia, ale zawsze to zrobi. Nauczyłem się, zapłaciłem cenę i próbowałem... Nie mów tego... Nie mów tego... Przepraszam, muszę to powiedzieć... Otrząsnij się
Zawsze będę niesamowicie wdzięczny za to, jak pokochaliście i przyjęliście ten album. Ty, który śledziłeś moje zygzakowate wybory twórcze i kibicowałeś moim ryzykom i eksperymentom. Ty, który słyszałeś mrugnięcie okiem i humor w „Blank Space”, a może nawet wczułeś się w ból kryjący się za satyrą. Ty, który widziałeś nasiona sojuszu i propagowania równości w „Witamy w Nowym Jorku”. Ty, która wiedziałaś, że może dziewczyna, która w dorosłym życiu otacza się koleżankami, nadrabia ich brak w dzieciństwie (Nie zapoczątkowując kultu tyrańskiej gorącej dziewczyny). Ty, który widziałeś, że odkrywam siebie na nowo z miliona powodów, a jednym z nich jest to, że staram się, jak mogę, zapewnić ci rozrywkę. Ty, który miałeś łaskę, aby dać mi wolność zmiany
Urodziłem się w 1989 r., odkryłem go na nowo w 2014 r., a część mnie została odzyskana w 2023 r. wraz z ponownym wydaniem albumu, który tak bardzo kocham. Nigdy, w najśmielszych snach nie wyobrażałem sobie magii, którą tak długo będziesz sypała moje życie
Ta chwila jest odbiciem lasu, przez który wędrowaliśmy i całej tej miłości między nami, która wciąż świeci w najciemniejszej ciemności
Z wdzięcznością i dzikim zachwytem przedstawiam wam moją wersję roku 1989
Czekało na ciebie
Taylora
Kiedy miałem 24 lata, siedziałem w garderobie za kulisami w Londynie i tętniłem niecierpliwością. Moi chórzyści i koledzy z zespołu zebrali się wokół mnie w rozproszonym kręgu. Pojawiły się nożyczki, a ja obserwowałam w lustrze, jak moje loki długich kręconych włosów opadały stertami na podłogę. Siedziałem tam, w kraciastej koszuli zapinanej na guziki, uśmiechając się nieśmiało, gdy moi koledzy z trasy i przyjaciele wiwatowali na temat mojej fryzury. Ta prosta rzecz, którą każdy robi. Ale miałem sekret. Dla mnie to było coś więcej niż zmiana fryzury. Kiedy miałem 24 lata, postanowiłem całkowicie zmienić siebiе
Jak człowiek odkrywa siebie na nowo, pytasz? W jakikolwiеk sposób, jaki przyszedł mi do głowy. Muzycznie, geograficznie, estetycznie, behawioralnie, motywacyjnie... I zrobiłem to z radością. Ciekawość, którą poczułem podczas pierwszych pomruków podczas tworzenia Red, wzmocniła się w pulsujące bicie serca niepokoju w moich uszach. Ryzyko, jakie podjąłem, bawiąc się popowymi dźwiękami i wrażliwością w Red? Chciałem popchnąć to dalej. Poczucie wolności, które odczuwałem podróżując do dużych, tętniących życiem miast? Chciałem w takim zamieszkać. Głosy, które zaczęły mnie zawstydzać w nowych sposobach randkowania jak normalna młoda kobieta? Chciałem ich uciszyć
Widzisz – w latach poprzedzających to byłam celem wyśmiewania dziwek – których intensywność i bezlitosność zostałyby skrytykowane i wykrzyczane, gdyby wydarzyło się to dzisiaj, żarty na temat liczby moich chłopaków. Trywializacja mojego pisania piosenek, jakby to był drapieżny akt szalonego psychopaty, medialne współpodpisanie tej narracji. Musiałam to przerwać, bo zaczęło naprawdę boleć
Stało się dla mnie jasne, że dla mnie nie ma czegoś takiego jak przypadkowe randki, ani nawet posiadanie przyjaciela, z którym platonicznie się spotykasz. Jeśli mnie z nim widziano, zakładano, że z nim sypiam. Dlatego przysięgłam, że nie będę się spotykać z chłopakami, chodzić na randki, flirtować ani robić czegokolwiek, co mogłoby zostać użyte przeciwko mnie przez kulturę, która twierdziła, że wierzy w wyzwolenie kobiet, ale konsekwentnie traktowała mnie surowymi kodeksami moralnymi epoki wiktoriańskiej
Będąc wytrawnym optymistą, założyłem, że uda mi się to naprawić, jeśli po prostu zmienię swoje zachowanie. Przestałem się spotykać i postanowiłem skupić się tylko na sobie, muzyce, rozwoju i kobiecych przyjaźniach. Gdybym spędzał czas tylko z koleżankami, ludzie nie mogliby robić z tego sensacji ani seksualizacji – prawda? Później dowiedziałem się, że ludzie mogli i ludzie to robili
Ale wtedy to wszystko nie miało znaczenia, bo miałem plan i zachowywałem się ufnie jak kosz szczeniąt golden retrievera. Miałem klucze do własnego mieszkania w Nowym Jorku i z mojej wyobraźni tryskały nowe melodie. Miałem Maxa Martina i Shellbacka, którzy chętnie pomogli mi odkryć ten nowy dźwiękowy krajobraz, w którym byłem oczarowany. Miałem nowego przyjaciela, Jacka Antonoffa, który nagrał kilka fajnych utworów w swoim mieszkaniu. Miałem pomysł, że album będzie nosił tytuł 1989 i będziemy nawiązywać do wielkich syntezatorów z lat 80. i pisać podniebne refreny. Miałem wzniosłą, niewytłumaczalną wiarę i pobiegłem prosto w jej stronę, w szpilkach i krótkim topie
Było wtedy tak wiele rzeczy, o których nie wiedziałem, a patrząc wstecz, widzę, jakie to było dobre. Ten okres mojego życia cechował właściwy rodzaj naiwności, głód przygody i poczucie wolności, jakiego wcześniej nie zaznałem. Okazuje się, że koktajl naiwności, głodu przygody i wolności może, mówiąc metaforycznie, wywołać paskudnego kaca. Oczywiście każdy miał coś do powiedzenia, ale zawsze to zrobi. Nauczyłem się, zapłaciłem cenę i próbowałem... Nie mów tego... Nie mów tego... Przepraszam, muszę to powiedzieć... Otrząsnij się
Zawsze będę niesamowicie wdzięczny za to, jak pokochaliście i przyjęliście ten album. Ty, który śledziłeś moje zygzakowate wybory twórcze i kibicowałeś moim ryzykom i eksperymentom. Ty, który słyszałeś mrugnięcie okiem i humor w „Blank Space”, a może nawet wczułeś się w ból kryjący się za satyrą. Ty, który widziałeś nasiona sojuszu i propagowania równości w „Witamy w Nowym Jorku”. Ty, która wiedziałaś, że może dziewczyna, która w dorosłym życiu otacza się koleżankami, nadrabia ich brak w dzieciństwie (Nie zapoczątkowując kultu tyrańskiej gorącej dziewczyny). Ty, który widziałeś, że odkrywam siebie na nowo z miliona powodów, a jednym z nich jest to, że staram się, jak mogę, zapewnić ci rozrywkę. Ty, który miałeś łaskę, aby dać mi wolność zmiany
Urodziłem się w 1989 r., odkryłem go na nowo w 2014 r., a część mnie została odzyskana w 2023 r. wraz z ponownym wydaniem albumu, który tak bardzo kocham. Nigdy, w najśmielszych snach nie wyobrażałem sobie magii, którą tak długo będziesz sypała moje życie
Ta chwila jest odbiciem lasu, przez który wędrowaliśmy i całej tej miłości między nami, która wciąż świeci w najciemniejszej ciemności
Z wdzięcznością i dzikim zachwytem przedstawiam wam moją wersję roku 1989
Czekało na ciebie
Taylora
