KSU - Krzyk
00
Copied!
{Zwrotka 1}
Pociemniało znów niebo, zły nadciąga zmierzch
Mgła idzie przez pola, jak cerkiewna pieśń
Cichną stare doliny i pamięci szum
Mech kryje kamienie, krew nie płynie już
Wokoło krzyczą kto lepszy i gdzie mieszka brat
Kto z prawej, kto z lewej, który z nas to Kain
Chciałbym czoło mieć jasne, jak korę ma buk
Kto ziarnem, kto chwastem, móc nie myśleć już
{Refren}
Krzyk rozchyla mą źrenicę niczym wystraszony pąk
Krzyk migruje przez granicę i do uszu leje kwas
Krzyk nadgryza mnie od spodu nim objawi głośne nic
Krzyk z zachodu i od wschodu, w północ na południe krzyk
{Zwrotka 2}
To piekielne ich koło, jak ja to już znam
Chciwy gniew jak płomień znów karczuje las
Tеn ochrypły krzyk drwali, przeciąganie lin
Ten w lеwo, ten w prawo i nie widzą nic
Czemu wiosna nie przyszła nad zdziczały sad
Popiół siada na myślach i pękają drwa
Czy pójdziemy do siebie przez zakosy dróg
Kto odrzuci kamienie, kto uciszy krzyk
{Refren}
Krzyk rozchyla mą źrenicę niczym wystraszony pąk
Krzyk migruje przez granicę i do uszu leje kwas
Krzyk nadgryza mnie od spodu nim objawi głośne nic
Krzyk z zachodu i od wschodu, w północ na południe krzyk
{Zwrotka 1}
Pociemniało znów niebo, zły nadciąga zmierzch
Mgła idzie przez pola, jak cerkiewna pieśń
Cichną stare doliny i pamięci szum
Mech kryje kamienie, krew nie płynie już
Wokoło krzyczą kto lepszy i gdzie mieszka brat
Kto z prawej, kto z lewej, który z nas to Kain
Chciałbym czoło mieć jasne, jak korę ma buk
Kto ziarnem, kto chwastem, móc nie myśleć już
{Refren}
Krzyk rozchyla mą źrenicę niczym wystraszony pąk
Krzyk migruje przez granicę i do uszu leje kwas
Krzyk nadgryza mnie od spodu nim objawi głośne nic
Krzyk z zachodu i od wschodu, w północ na południe krzyk
{Zwrotka 2}
To piekielne ich koło, jak ja to już znam
Chciwy gniew jak płomień znów karczuje las
Tеn ochrypły krzyk drwali, przeciąganie lin
Ten w lеwo, ten w prawo i nie widzą nic
Czemu wiosna nie przyszła nad zdziczały sad
Popiół siada na myślach i pękają drwa
Czy pójdziemy do siebie przez zakosy dróg
Kto odrzuci kamienie, kto uciszy krzyk
{Refren}
Krzyk rozchyla mą źrenicę niczym wystraszony pąk
Krzyk migruje przez granicę i do uszu leje kwas
Krzyk nadgryza mnie od spodu nim objawi głośne nic
Krzyk z zachodu i od wschodu, w północ na południe krzyk