Jean Mouton - Dulces exuviae

Dulces exuviae, dum fata deusque sinebat
Accipite hanc animam meque his exsolvite curis
Vixi et quem dederat cursum fortuna peregi
Et nunc magna mei sub terras ibit imago
Urbem praeclaram statui, mea moenia vidi
Ulta virum poenas inimico a fratre recepi
Felix, heu nimium felix, si litora tantum
Numquam Dardaniae tetigissent nostra carinae

Dixit, et os impressa toro, Moriemur inultae
Sed moriamur, ait; sic, sic iuvat ire sub umbras