Amir Khalvat - Sardargom

{کورس – نبیل اِیس}
روزها تکراری شده، میگذره روتین
سنِ بالا میره، وضعیت روحیت
خراب تر شده از سال های قدیم
هدف مونده امید
میده هنوز رنگی روز جدید

{ورس یک – نبیل اِیس}
میخوای تنها باشی اما دلت میخواد یه همدم
همه هدف توو قلب زدن و رفتن تهش رفیقی با قلم و دفتر
شده عادت تنهایی هام، من موندم و قلب سیاهم
رفیقا روزی هم نیستن، دعوا شه هم تنها میام
سِنت رفت بالا فهمیدم حاجی همه چی پوله
سلامت نباشی، خوب نمیشی نباشه دوای خونت
اما حیف مجبور شدم این رو کنم اینجور تفسیر
تصویر دردناکی از بچه ای که نداره تقصیر
گریه که چرا خدا کرده اینجوری آره تقدیرش رو
توی خیابون ها دل ها پول نیست، باید بده تغییر شغل
کجاست خونوادش، مامان مرد و بابا توو کمپه
خودش مونده فقط، که اون هم باید بذاره در ره
کجا بره؟ با کدوم اقامتی؟
لب مرزه فرار اما با کدوم حمایتی؟
خدا کجایی؟ هستی؟ خب کن تو عنایتی
پات هم رسید اونور از بیخ بی اصالتی

{کورس – نبیل اِیس}
روزها تکراری شده، میگذره روتین
سنِ بالا میره، وضعیت روحیت
خراب تر شده از سال های قدیم
هدف مونده امید
میده هنوز رنگی روز جدید

{ورس دو – امیر خلوت}
خیلی وقته شده ابری هوام
نمیشه میکنم هر چی تلاش
خیلی وقته که بیخیال شدم و این
زندگی نداره معنی برام
بنظرت میخواد بشه تهش چی اصلا؟
باید بترسم از چی همش؟
وقتی توو همین دنیا، توو همین شهر
معنی دروغ رو فهمیدم من
فکر و فکر و سرگیجه
این آدم ها میکنن بد پیله
تا میاد یکمی خنده روو لب
یه چیزی پیش میاد حالت بد میشه
ندارم حسی برای ادامه نه
همیشه باهامه صدای ترس
هر چی میدوئم شب و روز باز
نمیشه هیچی انگار بهتر
انگیزه توی وجودم مُرده
یه گوشه میخوره خاک جوونیم
انقدری تیکه پاره ام انگار رد شدم صاف از روو مین
شدم یه آدم بی امید که روزها میگذره واسم بیخودی هی
منی که باختم همه چیم رو
بخورم حرص چی رو دیگه؟