Rahro - Donya

ورس ۱ :
دنیا برگرد
تو مسیری رفتی که نمیشه هیچ جوره باهاش سر کرد
این پاها قلم شد تنهاییشا رو جدولا حل کرد
دنیا برگرد که قهوه ی تلخما روزگارت سرد کرد
شرمندم اگه هنوز هستم
خیلی وقته شدم بیخیال پایین و بالا بودن پرچم
شایدم من بدم
شاید زندگی را من نکردم
شده وقتایی که همه را رد کردم
رسیدم به خودم دیدم باید برگردم
راست میگفتش پیرمرد به دلقک
این دنیا بهت نمیزنه لبخند
حتی وقتی ببینه که دل بستم
به خنده هاش بام توی عکسم
اون بازم بهم نمیزنه لبخند
درد ، یعنی تو پارگیه لباس یه زن
تو برهنگیشا میبینی و من فقر
یعنی دلی که جا موند پایی که رفت
یعنی من
یعنی تو
یعنی هرکی که بت زد و برد
یعنی هرکی که بهش دادی گل
فرداش گذاشت به حراج حالتا
شد ناب ترین ساقیه دنیای تو
کروس ۱ :
میدونی ، همیشه لا حرفام دنبال یه جوابم
ولی تهش میرسم به هزارتا سوال بی جواب
بیخیال
ورس ۲ :
برگرد دنیا
برگرد اون روی ماهتو ببینم
تو غربت چشمات غریبه ترینم
بیا ببین که ریخته ویترینم
این قدما به امید تو میرن
تهش طلوع غماما توی غروب تو دیدم
تو هوای تو من آلوده ترینم
از دل زمینم میباره درد و دل
سربازت میشم تو یه رخ نشونم بده
بزار هرکی که گفت میمونم بره
گفته بودم بهت
دلیل سوختن بهمنم دستای سردته
کف خوابی شباته
پلاک شهر بی منطقت
بیا بیا و پس نکن مغلطه
مگه من میتونم
مگه من میتونم
ببینم اون پدری که وقتی اومد
چشماش یه دریا بود
از کویر خشک سینش
مگه من میتونم پیرهن چارخونشا بغل بگیرم
از یاد ببرم تاحالا هرچی دیدم
تو بگو از چی بگم
اخ چی میدونی از این همه نرسیدن
ولی من رسیدم
انقدر تو خودم رفتم ته خط رسیدم
چشماتا بستی وقتی تو چشمات می‌دیدم
روزی که از لبات لبخند میچینم
کروس ۲ :
یوقتایی به خودت میای میبینی
قشنگترین چیزا یه اشتباهه
مثل زندگی تو دنیایی که به طعم التماسه