Antonis Remos - Ótan Se Rotísane

Αν κάποιοι φίλοι μ’ αγαπούνε
Και λίγο νοιάζονται για μένα
Θέλω μπροστά μου να ορκιστούνε
Θέλω μπροστά μου να ορκιστούνε
Ότι ποτέ δεν θα σου πούνε
Πως καταστρέφομαι για σένα

Όταν σε ρωτήσανε μια φορά για μένανε
Είπες για μισό λεπτό, στάσου πως τον λέγανε
Σαν να μη θυμήθηκες ή να μ’ απαρνήθηκες
Ή να παραδόθηκες στον εγωισμό
Σαν να μην γεννήθηκα, σα να μην σε φίλησα
Σαν να μην σου χάρισα έναν ουρανό

Αυτοί οι άγνωστοι
Στο δρόμο που ψιθυρίζουμε για μένα
Ας παν να πουν σε όλο τον κόσμο
Ας παν να πουν σε όλο τον κόσμο
Πως με στα δάκρυα μου λιώνω
Μόνο να μην το που σε εσένα

Όταν σε ρωτήσανε μια φορά για μένανε
Είπες για μισό λεπτό, στάσου πως τον λέγανε
Σαν να μη θυμήθηκες ή να μ’ απαρνήθηκες
Ή να παραδόθηκες στον εγωισμό
Σαν να μην γεννήθηκα, σα να μην σε φίλησα
Σαν να μην σου χάρισα έναν ουρανό
Σαν να μην γεννήθηκα, σα να μην σε φίλησα
Σαν να μην σου χάρισα έναν ουρανό