Toquel - Δεν Γνωρίζουν

{Verse 1}
Δεν υπάρχει τρόπος
Αλλά υπάρχει λόγος, πρέπει να τα καταφέρω
Είναι μεγάλος δρόμος
Πρέπει ν' αφοσιωθώ κυρίως σε όσα δεν ξέρω
Δεν έχω μάθει όμως
Τίποτα παραπάνω, μοναχά να υποφέρω
Μικρός που είν’ ο κόσμος, τη βγάζω όπως όπως
Η ζωή μου είναι το κόκκινο φωτάκι στο μπουρδέλο
Το παίρνω με το τρία και το δίνω με το πέντε
Άρε πέντε g τη μέρα, εικοσιπέντε όλα
Στο χαρτί γλιτώνω 0.2 για κάθε γραμμάριο
Άρε κέρδος την ημέρα, ένα γραμμάριο ακόμα
Πουλάω και πουλάμε γενικά
Ενώ γύρω μου βολτάρουνε τα περιπολικά
Στο σχολείο είχα μείνει μόνο μαθηματικά
Έκανα μόνο τις πράξεις που θα μου βγάλουνε λεφτά
Κι όσο πεινάς, δεν έχει νόημα η μέρα
Η ζωή μου ταινία, εγώ λείπω απ' την πρεμιέρα
Είναι δύσκολο το να τα βγάλεις πέρα
Σέβομαι όσους μεγαλώσανε χωρίς πατέρα
Εγώ έτυχε να γράφω μουσική
Και δεν είμαι μόνος εδώ, είμαστε πολλοί
Κι ο σκοπός είναι γεμάτο πορτοφόλι
Όλοι πεθαίνουμε αλλά δε ζούμε όλοι

{Chorus}
Πως με ξέρουν νομίζουν (πως με ξέρουν νομίζουν, wow)
Αλλά δε με γνωρίζουν (αλλά δε με γνωρίζουν, wow)
Το τι κάνω είναι δική μου δουλειά
Και την ξέρουν μόνο όσοι έχουν μείνει μαζί μου
Το τι κάνω είναι δική μου δουλειά
Τα λάθη και τα σωστά μου, ο θάνατος κι η ζωή μου
Πως με ξέρουν νομίζουν (πως με ξέρουν νομίζουν, wow)
Αλλά δε με γνωρίζουν (αλλά δε με γνωρίζουν, wow)
Το τι κάνω είναι δική μου δουλειά
Και την ξέρουν μόνο όσοι έχουν μείνει μαζί μου
Το τι κάνω είναι δική μου δουλειά
Τα λάθη και τα σωστά μου, ο θάνατος κι η ζωή μου

{Verse 2}
Νικοτίνη στα πνευμόνια μου
Συνείδηση καθαρή σαν τα κορδόνια μου
Δεν έχω χάσει ημέρα από τα χρόνια μου
Για να 'χω να λέω μια ιστορία στα εγγόνια μου
Γάμα το τι κάνω, εσύ ρώτα το "γιατί"
Όλοι κρίνουμε, κανένας δε γνωρίζει
Άλλος πονάει για μια αγάπη που ’χει χάσει
Κι άλλος μετράει τις μέρες που του 'χουν μείνει για να ζήσει
Κανένας δεν μπορεί να εκτιμήσει
Κανένας δεν μπορεί να 'ρθει μπροστά μου να μιλήσει
Όποιος σε χάνει μετά θα σ' αναζητήσει
Ναι, μα το ποτήρι θα 'χει ξεχυλίσει
Με θυμάμαι να ψάχνω για τη λύση
Αλλά ποτέ δεν ήταν πάνω μου το πρόβλημα
Τα κατάφερα αφού αίμα έχω φτύσει
Δεν περιμένω από ένα γαμημένο τηλεφώνημα

{Chorus}
Πως με ξέρουν νομίζουν (πως με ξέρουν νομίζουν, wow)
Αλλά δε με γνωρίζουν (αλλά δε με γνωρίζουν, wow)
Το τι κάνω είναι δική μου δουλειά
Και την ξέρουν μόνο όσοι έχουν μείνει μαζί μου
Το τι κάνω είναι δική μου δουλειά
Τα λάθη και τα σωστά μου, ο θάνατος κι η ζωή μου
Πως με ξέρουν νομίζουν (πως με ξέρουν νομίζουν, wow)
Αλλά δε με γνωρίζουν (αλλά δε με γνωρίζουν, wow)
Το τι κάνω είναι δική μου δουλειά
Και την ξέρουν μόνο όσοι έχουν μείνει μαζί μου
Το τι κάνω είναι δική μου δουλειά
Τα λάθη και τα σωστά μου, ο θάνατος κι η ζωή μου