Adespoto - Στο Tζάμι Bροχή
50
Copied!
Κυλά στο τζάμι βροχή
Ενώ έξω βράζει η οργή
Περίεργη εποχή
Λόγια χωρίς συνοχή
Μέρες χωρίς ανοχή
Και άνθρωποι ένοχοι που δε νιώθουν καμιά ενοχή
Άγχος βράδυ πρωί για να βγει το χαρτί
Γιατί το ρεύμα και η εφορία πρέπει να πληρωθεί
Η μόνη συντροφιά μου η κυρά μου και τα σκυλιά μου ναι
Και νιώθω τόσο τυχερός που απλά υπάρχουνε
Με άδειες τσέπες μα γεμάτη καρδιά
Χαράζουμε πορεία καθώς ο χρόνος κυλά
Κοίτα είναι πολλά που δε χαρήκαμε
Μέσ' τα κομμάτια μου ήρθανε και με βρήκανε
Τους είπα κοίτα με, μέσα στα μάτια κοίτα με
Να δεις πως ένα με το δαίμονα δε γίνομαι
Άσε στην άκρη το κακό και κάθε ελάττωμα
Και ψήσου να γυρίσουμε το κόσμο όλο ανάποδα
Δε μας αξίζει αυτό που ζούμε μάγκα
016 μέσ' την άρρωστη Ελλάδα
Στο δρόμο βία, στη βουλή πουλημένα τα πάντα
Και άλλοι φυλακή από στημένα συμβάντα
Μοιάζουνε ψέμα τα πάντα, μια κακή προπαγάνδα
Και φοβάμαι να ονειρεύομαι ενώ φτάνω 30
Όταν μιλάω απ' τη καρδιά δεν έχει θέση η λεζάντα
Γύρισα πίσω άντρας για να πω λόγια σταράτα
Κυλά στο τζάμι βροχή
Ενώ έξω βράζει η οργή
Περίεργη εποχή
Λόγια χωρίς συνοχή
Μέρες χωρίς ανοχή
Και άνθρωποι ένοχοι που δε νιώθουν καμιά ενοχή
Λύκοι και πρόβατα μαζί στην ίδια πόλη
Δοσμένοι ρόλοι εδώ μετρά το πορτοφόλι
Είναι σφαγή και ο ικανός επιβιώνει
Για το χρυσό ο άνθρωπος τον άνθρωπο σκοτώνει
Μέσα απ' το τρίγωνο του δαίμονα το μάτι
Παρατηρεί και ελέγχει όλα τα κράτη
Κρυφά σε παρακολουθεί και θέλει να σε μάθει
Και όποιος μιλάει ελεύθερα τον λέει επικίνδυνο τρομοκράτη
Και ακούω έξω τη ψιχάλα
Επιβιώσαμε ακόμη μια βδομάδα
Και όλο στραβώνω με τη τύχη τη ριμάδα
Που δε στέλνει μια καλή για να τη κάνω απ' την Ελλάδα
30 χρονών και κάτι
Μια γαμημένη κουκκίδα πάνω στο χάρτη
Άφησα λίγο να κυλήσουν τα πράγματα
Και τώρα ανεβαίνω σκαλοπάτι - σκαλοπάτι
Τη γυναίκα μου προσέχω σαν βασίλισσα
Γιατί είναι η μόνη που με στήριξε και γύρισα
Σε ένα δωμάτιο 8 τετραγωνικά
Έβαλα στα όνειρα φωτιά και στο θεό τους αντιμίλησα
Κυλά στο τζάμι βροχή
Ενώ έξω βράζει η οργή
Περίεργη εποχή
Λόγια χωρίς συνοχή
Μέρες χωρίς ανοχή
Και άνθρωποι ένοχοι που δε νιώθουν καμιά ενοχή
Ενώ έξω βράζει η οργή
Περίεργη εποχή
Λόγια χωρίς συνοχή
Μέρες χωρίς ανοχή
Και άνθρωποι ένοχοι που δε νιώθουν καμιά ενοχή
Άγχος βράδυ πρωί για να βγει το χαρτί
Γιατί το ρεύμα και η εφορία πρέπει να πληρωθεί
Η μόνη συντροφιά μου η κυρά μου και τα σκυλιά μου ναι
Και νιώθω τόσο τυχερός που απλά υπάρχουνε
Με άδειες τσέπες μα γεμάτη καρδιά
Χαράζουμε πορεία καθώς ο χρόνος κυλά
Κοίτα είναι πολλά που δε χαρήκαμε
Μέσ' τα κομμάτια μου ήρθανε και με βρήκανε
Τους είπα κοίτα με, μέσα στα μάτια κοίτα με
Να δεις πως ένα με το δαίμονα δε γίνομαι
Άσε στην άκρη το κακό και κάθε ελάττωμα
Και ψήσου να γυρίσουμε το κόσμο όλο ανάποδα
Δε μας αξίζει αυτό που ζούμε μάγκα
016 μέσ' την άρρωστη Ελλάδα
Στο δρόμο βία, στη βουλή πουλημένα τα πάντα
Και άλλοι φυλακή από στημένα συμβάντα
Μοιάζουνε ψέμα τα πάντα, μια κακή προπαγάνδα
Και φοβάμαι να ονειρεύομαι ενώ φτάνω 30
Όταν μιλάω απ' τη καρδιά δεν έχει θέση η λεζάντα
Γύρισα πίσω άντρας για να πω λόγια σταράτα
Κυλά στο τζάμι βροχή
Ενώ έξω βράζει η οργή
Περίεργη εποχή
Λόγια χωρίς συνοχή
Μέρες χωρίς ανοχή
Και άνθρωποι ένοχοι που δε νιώθουν καμιά ενοχή
Λύκοι και πρόβατα μαζί στην ίδια πόλη
Δοσμένοι ρόλοι εδώ μετρά το πορτοφόλι
Είναι σφαγή και ο ικανός επιβιώνει
Για το χρυσό ο άνθρωπος τον άνθρωπο σκοτώνει
Μέσα απ' το τρίγωνο του δαίμονα το μάτι
Παρατηρεί και ελέγχει όλα τα κράτη
Κρυφά σε παρακολουθεί και θέλει να σε μάθει
Και όποιος μιλάει ελεύθερα τον λέει επικίνδυνο τρομοκράτη
Και ακούω έξω τη ψιχάλα
Επιβιώσαμε ακόμη μια βδομάδα
Και όλο στραβώνω με τη τύχη τη ριμάδα
Που δε στέλνει μια καλή για να τη κάνω απ' την Ελλάδα
30 χρονών και κάτι
Μια γαμημένη κουκκίδα πάνω στο χάρτη
Άφησα λίγο να κυλήσουν τα πράγματα
Και τώρα ανεβαίνω σκαλοπάτι - σκαλοπάτι
Τη γυναίκα μου προσέχω σαν βασίλισσα
Γιατί είναι η μόνη που με στήριξε και γύρισα
Σε ένα δωμάτιο 8 τετραγωνικά
Έβαλα στα όνειρα φωτιά και στο θεό τους αντιμίλησα
Κυλά στο τζάμι βροχή
Ενώ έξω βράζει η οργή
Περίεργη εποχή
Λόγια χωρίς συνοχή
Μέρες χωρίς ανοχή
Και άνθρωποι ένοχοι που δε νιώθουν καμιά ενοχή
