Antonis Remos - Αναπάντητα

Αχ και να σ'έβλεπα κάπου τυχαία τώρα
Σαν πυροτέχνημα στα σκοτεινά
Αχ και να σ' έβλεπα στο διπλανό αμάξι
Η στα φανάρια στο πλήθος που περνά
Αχ και να ερχόσουνα μες στη ζωή μου κάπως
Θα 'χε ένα λόγο να ανάψει ο ουρανός
Θα 'χε ένα λόγο να ανάψει ο ουρανός
Να με τραβήξει στο φως

Εγώ είμαι που επιμένω
Στα αναπάντητα τηλεφωνήματα μου
Aναπάντητα αφήνεις τα όνειρα μου
Αναπάντητα τα χρόνια που θα ζω
Εγώ είμαι που επιμένω
Tόσες νύχτες σου χτυπάω απ' το βυθό μου
Που ακόμα κι αν καλούσα τον εχθρό μου
Θα απαντούσε για να πει ένα σ' αγαπώ

Εδώ που ζω δεν υπάρχουν μεγάλες μέρες
Ούτε υπάρχουν μεγάλες βροχές
Είναι οι στιγμές μου στα βλέφαρα πια κλεισμένες
Κι οι χαρές μου ευθειες πια γραμμές
Αν και να ερχόντουσαν πίσω τα καλοκαίρια
Αχ και να ερχόσουνα πίσω κι εσύ
Αχ και να ερχόσουνα πίσω κι εσύ
Να 'χε ένα βλέμμα η ζωή

Εγώ είμαι που επιμένω
Στα αναπάντητα τηλεφωνήματα μου
Aναπάντητα αφήνεις τα όνειρα μου
Αναπάντητα τα χρόνια που θα ζω
Εγώ είμαι που επιμένω
Tόσες νύχτες σου χτυπάω απ' το βυθό μου
Που ακόμα κι αν καλούσα τον εχθρό μου
Θα απαντούσε για να πει ένα σ' αγαπώ

Εγώ είμαι που επιμένω
Tόσες νύχτες σου χτυπάω απ' το βυθό μου
Που ακόμα κι αν καλούσα τον εχθρό μου
Θα απαντούσε για να πει ένα σ' αγαπώ