Mani - Οι Φόβοι Του Πρίγκηπα
00
Copied!
Α, α
Ye, α, α
Check, check
Check, check
Α
Α, α
Check, check, α
Ειναι η γενια του-
Α, ya, ya, ya,ya
Ναι
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Πέφτει ομίχλη χαμηλά κάτω στην λίμνη
Μα καλύπτει ένα πλανήτη
Τα μάτια μου ανοιχτά κι είμαι σε πόλεμο
Είναι μια νύχτα που πονάς και εγκαταλείπεις
Πέρασαν μήνες
Κυνήγησα το τέλος μου νωρίς
Η θλίψη μου είναι δρόμος να βαδίσεις
Οι φίλοι μου είναι λίγοι μα φτάσαμε ως εδώ μαζί
Το μισό μας δρόμο κάναμε ήδη
Κι είμαι ο κύνδινος απ' την ανατολή
Σε μια πόλη που διψάει για προβολή
Στη πρώτη μου βολή σημάδεψα τ' αστέρια μα δε φτάσαμε ως εκεί
Και μείναμε για πάντα στη σελήνη
Ζω το πένθος μου γίνεσαι βάρος και ενοχλείς
Εκτίμησε τον χρόνο και την σκέψη μου
Κοίτα να λύσεις τον γρίφο πριν φύγει η νύχτα
Ανάποδα πιαστήκατε απ' τις λέξεις μου
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Πέφτει ομίχλη χαμηλά κάτω στην λίμνη
Μα καλύπτει ένα πλανήτη
Τα μάτια μου ανοιχτά κι είμαι σε πόλεμο
Είναι μια νύχτα που πονάς και εγκαταλείπεις
Πέρασαν μήνες
Κυνήγησα το τέλος μου νωρίς
Η θλίψη μου είναι δρόμος να βαδίσεις
Οι φίλοι μου είναι λίγοι μα φτάσαμε ως εδώ μαζί
Το μισό μας δρόμο κάναμε ήδη
Κι είμαι ο κύνδινος απ' την ανατολή
Σε μια πόλη που διψάει για προβολή
Στη πρώτη μου βολή σημάδεψα τ' αστέρια μα δε φτάσαμε ως εκεί
Και μείναμε για πάντα στη σελήνη
Ζω το πένθος μου γίνεσαι βάρος και ενοχλείς
Εκτίμησε τον χρόνο και την σκέψη μου
Κοίτα να λύσεις τον γρίφο πριν φύγει η νύχτα
Ανάποδα πιαστήκατε απ' τις λέξεις μου
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Ye, α, α
Check, check
Check, check
Α
Α, α
Check, check, α
Ειναι η γενια του-
Α, ya, ya, ya,ya
Ναι
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Πέφτει ομίχλη χαμηλά κάτω στην λίμνη
Μα καλύπτει ένα πλανήτη
Τα μάτια μου ανοιχτά κι είμαι σε πόλεμο
Είναι μια νύχτα που πονάς και εγκαταλείπεις
Πέρασαν μήνες
Κυνήγησα το τέλος μου νωρίς
Η θλίψη μου είναι δρόμος να βαδίσεις
Οι φίλοι μου είναι λίγοι μα φτάσαμε ως εδώ μαζί
Το μισό μας δρόμο κάναμε ήδη
Κι είμαι ο κύνδινος απ' την ανατολή
Σε μια πόλη που διψάει για προβολή
Στη πρώτη μου βολή σημάδεψα τ' αστέρια μα δε φτάσαμε ως εκεί
Και μείναμε για πάντα στη σελήνη
Ζω το πένθος μου γίνεσαι βάρος και ενοχλείς
Εκτίμησε τον χρόνο και την σκέψη μου
Κοίτα να λύσεις τον γρίφο πριν φύγει η νύχτα
Ανάποδα πιαστήκατε απ' τις λέξεις μου
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Πέφτει ομίχλη χαμηλά κάτω στην λίμνη
Μα καλύπτει ένα πλανήτη
Τα μάτια μου ανοιχτά κι είμαι σε πόλεμο
Είναι μια νύχτα που πονάς και εγκαταλείπεις
Πέρασαν μήνες
Κυνήγησα το τέλος μου νωρίς
Η θλίψη μου είναι δρόμος να βαδίσεις
Οι φίλοι μου είναι λίγοι μα φτάσαμε ως εδώ μαζί
Το μισό μας δρόμο κάναμε ήδη
Κι είμαι ο κύνδινος απ' την ανατολή
Σε μια πόλη που διψάει για προβολή
Στη πρώτη μου βολή σημάδεψα τ' αστέρια μα δε φτάσαμε ως εκεί
Και μείναμε για πάντα στη σελήνη
Ζω το πένθος μου γίνεσαι βάρος και ενοχλείς
Εκτίμησε τον χρόνο και την σκέψη μου
Κοίτα να λύσεις τον γρίφο πριν φύγει η νύχτα
Ανάποδα πιαστήκατε απ' τις λέξεις μου
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
Είναι η γενιά του μίσους
Ακροβατούμε σε ξυράφια
Πιστεύεις προχωράς καθότι κάνεις κύκλους
Εγώ δε γράφω στίχους
Ματώνω ακόμα ένα πλανήτη
Που θα 'ταν σκοτεινός μα και με δύο ήλιους
