Mi Vita Psi - Mh Koitazeis Pisv Sth Broxh
00
Copied!
Χειμωνας βαρυς, κολυμπα στα νερα της εποχης
Λιμνη σιωπη, ειπες δεν θα απομακρυνθεις κι εγω εμεινα κοντα σου για να ζεσταθεις
Γαμησε τα χαρτοκουτα και χορεψε στη μεση της βροχης
Απελευθερωσε το νου και την καρδια μη φοβηθεις, συνηθως δενομαι μα να με συγχωερεις
Ανθρωπος θνητος
Αγαπα με ατελειες και καψε με να φυγει ο πυρετος γραφω σκοταδι επειδη δεν ειδα φως, κακως
Καλου κακου καλο, Ο Ικαρος δεν πεταξε με κερινα φτερα αλλα με κερινο μυαλο ανασαινω ως ενοτομο μονο που με βρισκω μονο σε εμβδομο ουρανο
Να καταστρεψω κατι που αγαπω κοιτωντας το, ή να μην το αγαπω?
Πονω στο στηθος μια φορα κι εναν καιρο ενω κοιταζω το νερο για να με δω μα βλεπω εσενα και πεφτω στο βυθο, ενα θωλομενο ανθρωπακι με καρδια απο νεκρο
Νευρο- χτυπω- καθε ακρο για να ακροβατω, τυφλο αγορι και τυφλο κοριτσι σε συνδυασμο
Γαμω τα "μη" τα "μι" και τον πληγωμενο εγωισμο
Εγω ημουν εκει, εσυ εισαι εδω?
Θα μεινει χαρα αν βγαλω το ερωτηματικο
Σου το 'χα πει γαμω, σου το 'χα πει πως να πεταξω με βροχη για να σε βρω
Θνητος πεταει κι ακουμπαει την θεα του στο λαιμο, μετα κρυφα τη φιλα, ενω συνθλιβεται απο το ποτο
Το ματωμενο ποταμι προσπαθησα να διαβω
Εγω ειμαι εγω, οτι δεν σου 'πα αφησα να εννοηθω
Αν με δεις στο χαμο να θυμασαι πως σκεφτομουν αν θυμασαι πως ειπες οτι θα'σαι εδω ο,τι και να γινει
Εκεινη η νυχτα μας κρατησα το οτι και να μεινει
Περνει μυαλο καρια και την αφηνει μια παρανοια χαρακτηριστικο την γλωσσα λυνει
Και δινει οτι εδωσες, αν με εχασες πες μου γιατι δεν εψαξες
Θεα βροχη μας εριξες, ασε με να πνιγω στα δακρυα απο την ωρα που εκλαιγες πηρα τα ματια σου για να δω τι εβλεπες και τα αφησα στη θεση τους απ'την ωρα που τελειωσες
Ειμαι το φαντασμα καρδιας διπλα απ'τους ερωτες, γραφω απ'τον δευτερο οροφο ιστοριες που πετρο μεθυσες
Χαιρετω πισω απ'τις πετρινες πολυκατοικιες, μεδουσες πισω απ'τις κεραιες
Δυο δευτερα δε μου εφτασαν να δω απ'τις κουρτινες τους χρωματιστους αιθερες
Η ζωη μεγαλωνει ψευτες και ψευτρες, μικρενουμε
Κοιτα πισω απ'το τζαμι δες με, κι αμα με δεις πες πως δεν με ειδες
Κοψε τις μαλακιες, καποιοι πιστευουνες
Κοψε τους αδενες ωστε τα φτερα να πεφτουνε και μαδιλσε ελπιδες, μερες εχουμε
Μερες ατερμονες σε ενα απομερο μερος, ομως τελικα τι εμεινε?
Μην κοιταζεις πισω, καποιος μενει, καποιος εφυγε
Μην κοιταζεις πισω, καποιος μενει, καποιος εφυγε
Λιμνη σιωπη, ειπες δεν θα απομακρυνθεις κι εγω εμεινα κοντα σου για να ζεσταθεις
Γαμησε τα χαρτοκουτα και χορεψε στη μεση της βροχης
Απελευθερωσε το νου και την καρδια μη φοβηθεις, συνηθως δενομαι μα να με συγχωερεις
Ανθρωπος θνητος
Αγαπα με ατελειες και καψε με να φυγει ο πυρετος γραφω σκοταδι επειδη δεν ειδα φως, κακως
Καλου κακου καλο, Ο Ικαρος δεν πεταξε με κερινα φτερα αλλα με κερινο μυαλο ανασαινω ως ενοτομο μονο που με βρισκω μονο σε εμβδομο ουρανο
Να καταστρεψω κατι που αγαπω κοιτωντας το, ή να μην το αγαπω?
Πονω στο στηθος μια φορα κι εναν καιρο ενω κοιταζω το νερο για να με δω μα βλεπω εσενα και πεφτω στο βυθο, ενα θωλομενο ανθρωπακι με καρδια απο νεκρο
Νευρο- χτυπω- καθε ακρο για να ακροβατω, τυφλο αγορι και τυφλο κοριτσι σε συνδυασμο
Γαμω τα "μη" τα "μι" και τον πληγωμενο εγωισμο
Εγω ημουν εκει, εσυ εισαι εδω?
Θα μεινει χαρα αν βγαλω το ερωτηματικο
Σου το 'χα πει γαμω, σου το 'χα πει πως να πεταξω με βροχη για να σε βρω
Θνητος πεταει κι ακουμπαει την θεα του στο λαιμο, μετα κρυφα τη φιλα, ενω συνθλιβεται απο το ποτο
Το ματωμενο ποταμι προσπαθησα να διαβω
Εγω ειμαι εγω, οτι δεν σου 'πα αφησα να εννοηθω
Αν με δεις στο χαμο να θυμασαι πως σκεφτομουν αν θυμασαι πως ειπες οτι θα'σαι εδω ο,τι και να γινει
Εκεινη η νυχτα μας κρατησα το οτι και να μεινει
Περνει μυαλο καρια και την αφηνει μια παρανοια χαρακτηριστικο την γλωσσα λυνει
Και δινει οτι εδωσες, αν με εχασες πες μου γιατι δεν εψαξες
Θεα βροχη μας εριξες, ασε με να πνιγω στα δακρυα απο την ωρα που εκλαιγες πηρα τα ματια σου για να δω τι εβλεπες και τα αφησα στη θεση τους απ'την ωρα που τελειωσες
Ειμαι το φαντασμα καρδιας διπλα απ'τους ερωτες, γραφω απ'τον δευτερο οροφο ιστοριες που πετρο μεθυσες
Χαιρετω πισω απ'τις πετρινες πολυκατοικιες, μεδουσες πισω απ'τις κεραιες
Δυο δευτερα δε μου εφτασαν να δω απ'τις κουρτινες τους χρωματιστους αιθερες
Η ζωη μεγαλωνει ψευτες και ψευτρες, μικρενουμε
Κοιτα πισω απ'το τζαμι δες με, κι αμα με δεις πες πως δεν με ειδες
Κοψε τις μαλακιες, καποιοι πιστευουνες
Κοψε τους αδενες ωστε τα φτερα να πεφτουνε και μαδιλσε ελπιδες, μερες εχουμε
Μερες ατερμονες σε ενα απομερο μερος, ομως τελικα τι εμεινε?
Μην κοιταζεις πισω, καποιος μενει, καποιος εφυγε
Μην κοιταζεις πισω, καποιος μενει, καποιος εφυγε
