Mi Vita Psi - Μάθε να μάχεσαι

{{Στίχοι} +
{ΜΒΨ} +
{Μάθε να μάχεσαι}}

(Μάθε να μάχεσαι
Μάθε να μάχεσαι
Μάθε να μάχεσαι
Μάθε να μάχεσαι)

Μια νύχτα στη καμπίνα χάσαμε κάθε παρτίδα
Απ' όσο είδα, μας καταπίναν μάτια σα ρουφήχτρα
Ενώ καταπίναμε φίλτρα και τα βλέπαμε όλα ανάποδα (ανάποδα)
Ανακατεύω gin με δάκρυα, ας βάλλω άλλη μια για όσες φύγανε άδικα
Τη γνώση μεταφράζω σε αδράνεια
Οκνηρός μα και πεσιμιστής χρόνια τώρα
Το μυστικό κρυμμένο στο μυαλό μου χρόνια τώρα
Το 'χω βάλει στην καρδιά της χρόνια τώρα
Το 'χω βγάλει σε CD και με εικόνα
Θα σε δω στην ανηφόρα φώναζα κατρακυλώντας
Τώρα βρέθηκα στη θέση σου, στο χώρο σου, στον κόσμο μας
Στο μόνο μας σημείο που ενώνονται οι κουκκίδες των νευρώνων μας
Ξεχειλίζει το ποτήρι και διαγράφονται όσα θέλω στις διαφάνειες των σταγόνων του ιδρώτα μας
Όλη η καθημερινότητα άνθρωπος της πιθανότητας, αφού έμαθες να ελπίζεις
Έτσι έχω αναπτύξει και τις έξι μου αισθήσεις για όταν θα ξαναγυρίσεις
Σου 'χει τύχει να κοιμηθείς και να μη θες να ξυπνήσεις;
Η Mόρα σε νανουρίζει ενώ η γάτα της συνέχεια νιαουρίζει
Για να σε προειδοποιήσει ότι ο κήπος σου σαπίζει
Αφού δεν υπάρχει πια ούτε μία να τον ποτίζει
Την κούραζε να μιλάς και σε κούραζε αν δε μιλήσεις
Άρα βάλε το ταλαίπωρο μυαλό σου να φορτίζει
Πριν αρχίσει το στόμα να ξεστομίζει τόσα ψέματα
Γυρίζουνε τα μάτια μας για να βλέπουν το μέσα μας (έμμεσα)
Αλλάζω οπτική γωνία να δω πως δεν αλλάζει τίποτα
Κι αυτό είναι όντως σχετικό όταν σχετίζεται μ' αυτό
Που κρύβω μέσα στο μυαλό
Το μυστικό; Όταν αλλάξει ο κόσμος δε θα 'μαι εδώ. (Θα 'σαι εδώ;)
(Μάθε να μάχεσαι
Μάθε να μάχεσαι
Μάθε να μάχεσαι
Μάθε να μάχεσαι)

Μάθε να μάχεσαι, η ζωή δε σου χαρίζει εσύ της χάρισες
Η ζωή είναι δύσκολη όμως τι να κάνουμε
Τι να κάνουμε, παίζουμε, χάνουμε
Είπε το στόμα σε στόμα που φτύνει φωτιά με φωνή που φωνάζει φαντάζομαι
Όλοι μας κρύβουμε μέσα μας δράκο που πρέπει να δαμάσουμε!
Μάθε να μάχεσαι
Μάθε να μάχεσαι, η ζωή δε σου χαρίζει εσύ της χάρισες
Η ζωή είναι δύσκολη όμως τι να κάνουμε
Το ζούμε ραπς και άνιμε
Είπα στο στόμα με στόμα που φτύνει φωτιά και φωνή που φωνάζει φαντάζομαι
Όλοι μας κρύβουμε μέσα μας δράκο που πρέπει να βγάλουμε έξω μας κάποτε

Δε βασίζομαι στον κόσμο μα στην πάρτη μου
Κι ας έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση απ' τα νιάτα μου
Μετρώ τους πόνους σα να μετράω τα λάθη μου
Και όποιοι μείναν στο πλάι μου γιατί μείναν στο πλάι μου
Δεν ποντάρω σε άλλους αλλά στην πάρτη μου
Κι ας έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση απ' τα νιάτα μου
Μετρώ τους πόνους σα να μετράω τα λάθη μου
Και όποιοι μείναν στο πλάι μου γιατί μείναν στο πλάι μου