K Garden - Portreto

Μέσα στους δρόμους είμαι με τσατίλα

Βρωμοκοπάν της βροχής τα φύλα

Ψιθυριστά ακούω μίλα

Μας κυριεύει η αρρώστια κι η νίλα

Με μάτια κόκκινα στο δρόμο περπατάω

Είναι από κλάμα στα πόδια δε βαστάω

Είναι το βάρος που από πάνω μου κρατάω

Είναι τα βράδια που μόνος μου πονάω

Τα πάντα γύρω λιώνουν στη βροχή

Τα προσωπεία πέφτουν αλλάζει η πλοκή

Τα χρώματα φεύγουν μένουμε γυμνοί

Όλοι είμαστε πάνω στη ίδια γη

Είμαι χαμένος στο βυθό
Lost ο τελευταίος στρατηγός

Διαλυμένος με μια πειθώ

Παλεύουμε αμιγώς

Φέρε το πορτραίτο να χαθώ

Έναν Picasso Monet και Van Gogh

Βάλε μου κάτι να αφεθώ

Καθώς κοιτάω τα άστρα τον ουρανό

Φέρε το πορτραίτο να χαθώ

Έναν Picasso Monet και Van Gogh

Βάλε μου κάτι να αφεθώ

Καθώς κοιτάω τα άστρα τον ουρανό

Παντρεύονται τα συναισθήματα κοντά σου

Μια η λύπη και μία η χαρά σου
Μου λένε βγάλε ό,τι έχεις στη καρδιά σου

Και γω τα λέω όλα μπροστά σου

Ολοκληρώνω κλείνω κάθε φάκελο

Πιάνω λεφτά και παίρνω τριαντάφυλλο

Έχεις φτερά και φέρνεις σε Άγγελο

Και το συναίσθημα είναι κάτι άυλο

Στη τελική θα φανεί στο χειροκρότημα

Ποιος γαμάει αυτά τα στερεότυπα

Είναι χειρόγραφα ορίστε τα πρωτότυπα

Τόσο cold σα να έχω κρυολόγημα

Έχω λογική το όνομα μου Bobby

Κύκλος κλειστός βγες από το lobby

Και με ρωτάει αν έχω κάποιο hobby
Και απαντάω Cheers σαν να ήμουνα ο Obie

Φέρε το πορτραίτο να χαθώ

Έναν Picasso Monet και Van Gogh

Βάλε μου κάτι να αφεθώ

Καθώς κοιτάω τα άστρα τον ουρανό

Φέρε το πορτραίτο να χαθώ

Έναν Picasso Monet και Van Gogh

Βάλε μου κάτι να αφεθώ

Καθώς κοιτάω τα άστρα τον ουρανό