Giovanni Maria Nanino - Stabat Mater

Stabat Mater dolorosa
Iuxta crucem lacrimosa
Dum pendebat Filius

Cuius animam gementem
Contristatam et dolentem
Pertransivit gladius

O quam tristis et afflicta
Fuit illa benedicta
Mater unigeniti!

Quae moerebat et dolebat
Pia Mater, dum videbat
Nati poenas incliti

Quis est homo qui non fleret
Matrem Christi si videret
In tanto supplicio?

Quis non posset contristari
Christi Matrem contemplari
Dolentem cum Filio?

Pro peccatis suae gentis
Vidit Iesum in tormentis
Et flagellis subditum
Vidit suum dulcem natum
Moriendo desolatum
Dum emisit spiritum

Eja Mater, fons amoris
Me sentire vim doloris
Fac, ut tecum lugeam

Fac, ut ardeat cor meum
In amando Christum Deum
Ut sibi complaceam

Sancta Mater, istud agas
Crucifixi fige plagas
Cordi meo valide

Tui nati vulnerati
Tam dignati pro me pati
Poenas mecum divide

Fac me tecum, pie, flere
Crucifixo condolere
Donec ego vixero

Juxta crucem tecum stare
Et me tibi sociare
In planctu desidero
Virgo virginum praeclara
Mihi jam non sis amara
Fac me tecum plangere

Fac, ut portem Christi mortem
Passionis fac consortem
Et plagas recolere

Fac me plagis vulnerari
Fac me cruce inebriari
Et cruore Filii

Flammis ne urar succensus
Per te, Virgo, sim defensus
In die judicii

Fac me cruce custodiri
Morte Christi praemuniri
Confoveri gratia

Quando corpus morietur
Fac, ut animae donetur
Paradisi gloria. Amen